Cemalettin GÖÇMEN

ESKİDEN KÖYDE....

Çocukluğumda herkesin olduğu gibi bizimde atlarımız vardı. Atlar beyazdı. Yani kır attı . Yağız at ölmüş yerine kurt ömerinden koşu atı olan kır atı eş olarak almıştık.At olur ,Salı ,arabası ,koşumları yuları da vardı tabi.Kaşağısı yemliği tuzluğu geberesi çulu her şeyi vardı.Hey gidi selam olsun o günlerimize. Nal çaktırırdık atların ayaklarına, nal çaktırırdık nalbanta. Nalbantlık diye bir meslek vardı. Şimdi nesli tükendi o mesleğin.Şimdilerde nalbantlar koşu atlarının ayaklarını nallıyormuş, yani nalbantlık mesleği yok olmaya yüz tutmuş, imdada yarış atları yetişmiş. Okuluda açılmış.
Köyümüzde nalbantlık yapan biri yoktu. Başka köylerden veya ilçelerden sanatkar nalbantlar , gelir Çavuşların veya kurtların odasının önünde, köylünün atlarını ücret karşılığı nalllardı. Atın uzayan ve çatlayan tırnağı, önce kesilir,düzeltilir, tırnak arasındaki çamur vs temizlenir, ayağa uygun büyüklükte nal seçilir ve çakılırdı. Nalın ve tırnağın uçları törpülenir, biçim verilirdi.Nallarda ayak ölçüsüne göre farklı nallar olurdu.Ayağına uymadımı hemen nalbant tarafından demire şekil verilir atın ayağına uydurulurdu.Tabi atın ayağıda güçlü birisi tarafından dizinden kırılarak tutulurdu. Kesme ve çakma anında huysuzlanan at, sahibi ve nalbant tarafından sakinleştirilmeye çalışılırdı. Nalbant çekici ritim yaparak vururdu.Tık tıkık tık tıkık diye bir nala iki mıhına vururdu.Karşısına çivinin çıkacağı yere de kerpeten tutulur ,çıkan çivinin ucu marifetli bir şekilde kesilirdi.Kolay değil tırnağa çivi çakmak hem de köşeli çivi.Bazen yanlışlık yapardı ki at topal olurdu. Biz çocuklar için çok eğlenceliydi nalbantı seyretmek.
Köye sadece nalbant gelmiyordu tabi ki. Kalaycı, berber, çerçi, sepetçi, semerci, havutcu,hasırcı,oduncu, keçeci, kepici destici ,kepici ,ayakkabıcı serçe , boyacı,yatak yorgan açmacı,pekmezci, gibi o zaman cari olan meslek erbabı iş yapıyordu köyleri gezerek.Şimdi gelenler değişmiş.Açık oda varmı bilmiyorum.Bidaha köye gidince hepsini gezip bakacağım.Yetimin odası göçmüştü ama diğerlerini bilmiyorum.Bayram sabahları her evden bir tepsi gider. Byaramın dışında odada ışık yanarsa en yakın evlerden ve oda sahiplerinden kimse misafir mutlaka yemek hazırlanır düzenli olarak iletilirdi.
Yenilerde ise köyde ekmek peynir yapan bile kalmamış.Köylü hazır ekmek alıyor.Hazır peynir alıyor.Köye gelen pazarlamacılar fırıncı ekmek, manav meyve sebze getiriyor.

Yazacak çok şey var .Yeni nesil şanssız bunları yaşayamadı.